تعمیر کالای معیوب به عنوان شیوه جبران خسارت در حقوق ایران و کنوانسیون وین 1980

تعمیر کالای معیوب یکی از شیوه های جبران خسارت در حقوق ایران وکنوانسیون بیع بین المللی کالا1980وین پذیرفته شده است وفسخ قراردادهم در حقوق ایران وهم درکنوانسیون به عنوان راه حل استثنائی جبران خسارت مدنظر میباشد.اصولا اراده مشترک طرفین قرارداد براین است که قرارداد بطور کامل اجرا گرددو هرگاه یکی ازطرفین آن رابطورناقص اجرانمایدحسب عقل ومنطق طرف مقابل باید بتواندالزام به اجرای کامل قرارداد رابخواهدو چنین حقی ازابتدا مورد توجه طرفین بوده است .درصورت رفع عیب ازکالای مورد معامله و حفظ قرارداد منافع اصلی مورد انتظار خریدار استیفاءمیگردد وفروشنده نیز متحمل ضرر ناشبی ازفسخ قرارداد وتبعات نامطلوب آن نمی گردد.مبانی این روش جبران خسارت در حقوق ایران اصل لزوم معاملات قاعده لاضرر قاعدهه منع سوء استفاده ازحق حاکمیت اراده عرف تجاری وتنقیح مناط ازجواز تعمیردراجاره وعقوددیگر است و درکنوانسیون اصل ثبات وامنیت قراردادها عرف تجاری بین المللی حسن نیت ووظیفه زیان دیده مبنی برجلوگیری ازگسترش خسارت میباشد.آثارتعمیر درحقوق ایران دربیع کلی وعین معین متفاوت است .درکنوانسیون متاثر ازبیشتر نظام های حقوقی گرایش کلی به سمت بقای قرارداد است ودرنتیجه پیشنهادعادلانه ومتعارف تعمیرکالا ازطرف فروشنده بر حق فسخ خریدار مرجح است .درخصوص تعارض تقاضای تعمیر فروشنده و حق فسخ خریدار وتعیین اولویت هریک بردیگری نظریات مختلفی ابرازشده است که بستگی به اوضاع واحوال هر قرارداد دارد.